Մյուրատը գրվել է Իոաշիվ, Յոխահիմ, նույնիսկ հայկական ձևով Հովակիմ։
Նա ծնունդով Ղարաբաղի Կրկժան գյուղից էր։ Երբ Նապոլեոնի զորքը գրավել է Մոսկվան, մարշալ
Մյուրատը մարդիկ է ուղղարկել իր հայ ծանոթներին գտնելու։
Ըստ ավանդության, եգիպտական արշավանքից հետո Մյուրատի մոտ են
բերում երկու հայ մամլուքների։ Մյուրատը, տեսնելով նրանց, հարցնում է. «Ա՛ խոխեք, տյուք
ղարաբաղցի ե՞ք»։
Նրանցից մեկի անունը Պիեռ էր (Պետրոս, ազգանունը եղել է Ապրեսով),
մյուսը՝ Ռուստամ կամ Ռուստան (ազգանունը Խաչատըրյան, ծնվել է 1780 թվականին Թիֆլիսում՝
Հովհան Խաչատրյանի ընտանիքում)։ Կահիրեյում, Ալեքսանդրիայում հաստատված երեխաները երբեմն
հայտնվում էին մամլուքների շարքերում։ Այդպիսիք էին Պետրոսը և Ռուստամը։ 1799 թվականին
Բուրգերի մոտ տեղի ունեցած ճակատամարտերում եգիպտացիները պարտվեցին։ Քրիստոնեական արյունը
հորդեց հայ տղաների մեջ և նրանք նետվեցին ֆրանսիացիների գիրկը։ Նրանց ներկայացրին Մյուրատին,
որն էլ տեղեկացրեց Բոնապարտին։ Ու երկու հայորդիները դարձան Բոնապարտի շքախմբի անդամ,
պահպանելով մամլուքի իրենց կոչումը և հանդերձանքը, ծառայեցին ազնվորեն և քաջաբար։
No comments:
Post a Comment